Recnik simbola

Članci autora:

Ayizan ili Ayizan Velekete je jedan od najmoćnijih veve simbola koji se dovodi u vezu sa istoimenim vrhovnim ženskim duhom – vladarkom trgovine, pijaca i svih javnih mesta. Ona je dobri duh koji ima moć da pročišćuje svoje sledbenike, a s obzirom na to da se poistovećuje sa prvom (vrhovnom ili arhetipskom) Mambo (sveštenicom) ljudi joj pripisuju i kvalitete poput velikog znanja i mudrosti koja je neophodna za razrešavanje najvećih misterija tokom samog procesa inicijacije.

Agwe veve pripada grupi religijskih, takozvanih vudu simbola, koji se koriste prilikom ritualnih ceremonija prizivanja duhova na Haitiju. Radi se o vodenom duhu koji uživa veliko poštovanje u ovoj ostrvskoj zemlji čije stanovništvo direktno zavisi od mora. Agwe ili Agoueh vlada morem, ribama i svim vodenim biljkama, a istovremeno se smatra zaštitnikom ribara i mornara. Zato i ne čudi što osnovu ovog simbola čini brod, odnosno čamac sa veslima, i što se rituali njemu u čast sprovode u blizini neke vodene površine.

Životinjski svet je oduvek fascinirao čoveka. Mističnost, divljina, i brojni pokušaji da se otkrije dublje značenje svake životinjske vrste ne bi li se pronašla veza sa čovekovim ponašanjem i životom – izgleda da je upravo to bio pokretač mnogih alhemijskih istraživanja i eksperimenata koji su u prvi plan isticali životinjske simbole. Mnogi njihovi zaključci i prava značenja ovih simbola će verovatno ostati nepoznanica običnim smrtnicima, ali lista koja sledi u nastavku našeg teksta će vam dobro doći da se upoznate sa njihovim osnovama.

Kada su planete i njihovo “magično” dejstvo u pitanju, alhemičari se slažu u jednom – Sunce i Mesec zajedno sa ostalim planetama čine sastavni deo života na zemlji! Baš kao što sunčeva svetlost sa lakoćom prodire kroz staklo, tako i uticaj pomenutih planeta i zvezda (jednom rečju – čitavog kosmosa) prodire kroz svakog od nas, ostavljajući neizbrisiv trag. Posmatrano sa aspekta tradicije, sedam planeta čini osnovu svakog alhemijskog procesa – svaka od ovih planeta odgovara određenom metalu te njime i vlada. Biti alhemičar značilo je poznavati srž tih planeta i njihov uticaj na živi svet, pa se za astrologiju slobodno može reći da je integralni deo hermetizma odnosno alhemije.

Osnovni hemijski simboli predstavljaju sliku sirove snage, one koja ima kapacitet da se (daljim postupkom) pretvori i transformiše u jedno više, neoštećeno stanje. Ali, kao što smo već objasnili, svet alhemije je kompleksan, prožet misterioznim “znakovima pored puta” i skrivenim značenjima koja zahtevaju da se svaki od ovih elemenata istovremeno posmatra i na jednom dubljem, psihološkom nivou. Mi ćemo se danas baviti upravo tom problematikom, a u nastavku teksta vam donosimo jedan drugačiji pogled na osnovne (al)hemijske elemente i njihovo značenje.

Za drevne alhemijske simbole i njihovo (najčešće dobro skriveno) značenje slobodno možemo reći da su predstavljali neku vrstu neminovnosti kojom su se alhemičari služili ne bi li zavarali svoje tragove. Sasvim razumljivo, posebno ukoliko u obzir uzmemo činjenicu da su sve njihove aktivnosti bile pod stalnim nadzorom prilično uticajne Crkve koja ih je smatrala jereticima. Drugim rečima, crkveni moćnici su u alhemiji videli nedozvoljen način “spasenja” koji se duboko kosio sa tradicionalnom metodologijom i učenjima. S druge strane, upravo ovi simboli su oduvek bili sinonim prvenstveno za jednu dublju, unutrašnju (duhovnu) transformaciju čoveka, koja bi zatim neminovno morala dovesti do postizanja materijalne (fizičke) transformacije.

Dijamant je za alhemičare oduvek predstavljao simbol prelamanja svetlosti. Drugim rečima, on je znak čovekove spremnosti da se otisne u misteriju zvanu spiritualni put ili put duše, odnosno dostigne viša stanja uma. Upravo taj put je jedini koji sija i svetluca snagom samog dijamanta, ali bez obzira na njegovu lepotu i privlačnost, on istovremeno nikada nije lak. Štaviše, uglovi i takozvane “pločice” od kojih je dijamant sačinjen predstavljaju sliku lavirinta na koji nailazimo onda kada se odvažimo da krenemo tom stazom! Ipak, ukoliko dozvolimo da nas čestito srce vodi kroz uske prolaze tog lavirinta, i ukoliko smo u svakom trenutku svesni da su naše akcije te koje diktiraju našu realnost – možemo biti sigurni da će naša “misija svetlosti” biti uspešna.

Za alhemijske simbole se s pravom može reći da spadaju u grupu najmisterioznijih simbola na svetu. Iako su alhemiju praktikovale drevne civilizacije Mesopotamije, Egipta, Persije, stare Grčke i Rima, ova nauka (ili bolje reći veština) i dan danas predstavlja jednu od najvećih enigmi. Šta mi zapravo znamo o alhemiji? Da li je ona za nas i dalje samo asocijacija na kamen mudrosti i pretvaranje običnih metala u zlato ili srebro, ili smo spremni da zavirimo dublje u ovaj magičan svet dobro prikrivenih poruka?

Majanski simbol Sunca, Ahau (Kinich Ahau) je tradicionalo korišćen kako bi se označilo svitanje, uzdizanje, jasnoća uma i svesnost. Sunce je kreator, označava doba produktivnosti i akcije, a ukoliko se dovoljno snažno fokusiramo na ovaj simbol – olakšaćemo proces prosvetljenja i stići do dragocenih saznanja koja nam mogu olakšati svakodnevnicu. Maje su duboko poštovale ovog boga i u njemu videle sliku velikog učitelja koji na svakom koraku deli lekcije koje čoveku omogućavaju ne samo da preživi, već i da istovremeno procveta i “zablista” na onom nematerijalnom, duhovnom nivou.

Akbal je Majanski simbol noći koji se povezuje sa uspostavljanjem harmonije (u najširem smislu te reči) i postizanjem unutrašnjeg mira. Maje su ovaj simbol tradicionalno koristile kako bi naglasile takozvanu “fazu smirivanja”, odnosno pravo vreme za završetak svih onih aktivnosti koje svakodnevni život čine mogućim, a istovremeno označile ulazak u onu drugu, spiritualnu dimenziju našeg postojanja. Generalno gledano, Akbal je sinonim za ostavljanje, napuštanje, ili jednostavno rečeno čekanje povoljnog momenta za delovanje.